Przedwczoraj, 7-IV wieczorem nad ogrodem przeleciało stado około 120 żurawi. Jak zawsze, zwracały uwagę swym klangorem – są bardzo głośne. Po pół godzinie pojawiło się drugie stado, tym razem rozciągnięte w długi klucz – jednak leciało zbyt daleko od nas, abyśmy próbowali robić zdjęcia. Lecą żurawie.
Żuraw zwyczajny (Grus grus) jest wielkim ptakiem. Długość ciała (od końca dzioba do ogona) osiąga 140 cm, zaś rozpiętość skrzydeł – do 240 cm. W locie wyciąga szyję i dziób prosto przed siecie, a nogi ukłąda z tyłu podobnie do bociana. Sylwetka ciała układa się w linię prostą.
Przeleciały mi nad samą głową, w zenicie. Ponieważ te ptaki są silne i nie muszą wykorzystywać lotu szybowcowego, przelatują wprost nad Morzem Śródziemnym (bociany omijają je od wschodu lub zachodu). Zimowały w środkowej Afryce, gdzieś nad Nilem. teraz wracają na swoje ulubione mokradła.
W roku 1957 odbyła się premiera radzieckiego filmu Летят журавли. Jak większość filmów kręconych w tym okresie, również ten był o wojnie, choć wyjątkowo ckliwy. Zdobył kilka prestiżowych nagród. Główną rolę zagrała w nim Tatiana Samojłowa – top-aktrisa CCCP. Film zaczynał się i kończył przelotem klucza żurawi. Na klipie YouTube można było obejrzeć fragment tego filmu. Oczywiście w wersji Black and White. Fachowcy zwracali też uwagę na świetnie wykorzystany tu motyw schodów.
Przed pół wiekiem film ten naprawdę budził wiele wzruszeń… 😀