Sikoreczki

poniedziałek, 15 marca 2010, 19:02

https://ptasia.gazetka.eu/wp/wp-content/uploads

W naszym ogrodzie bywa aż pięć gatunków sikor:

  • bogatka — gość najczęstszy
  • modraszka
  • czubatka
  • sosnówka
  • czarnogłówka

Sikory
Czarnogłówka (Parus atricapillus L.) jest o wiele mniej popularna od innych sikor. Dość trudno odróżnić ją od innej — od sikory ubogiej (Parus palustris L.). Są tej samej wielkości, mają też bardzo podobne ubarwienie. Na zdjęciu można ją oznaczyć na podstawie jasnej smugi na skrzydle. Mają też charakterystyczny głos, znacząco różny od śpiewu sikory ubogiej.
Ciekawostką jest fakt, że mimo pierwszego opisania czarnogłówki w roku 1822 przez Christiana Brehma (1787-1864) do początków XX wieku ich nie odróżniano, traktując oba gatunki jako jeden — Parus palustris. Dopiero niemiecki Otto Kleinschmidt (1870-1954) przypomniał czarnogłówkę i wprowadził ją na stałe do systematyki.
W naszym ogrodzie — we wschodniej części Mazowsza — zapewne spotykamy podgatunek P. m. borealis, podczas gdy w centralnej i zachodniej części kraju częściej występuje P. m. salicarius.
Z obyczajów czarnogłówki warto zwrócić uwagę na fakt, że niekiedy potrafią swym drobnym dziobkiem wykuwać dziuple (!), ale chętnie zasiedlają budki lęgowe oraz wykorzystują naturalne dziuple spróchniałych drzew.

modraszka

Modraszka


Modraszka (Cyanistes caeruleus syn. Parus caeruleus) jest niewielka, ale przede wszystkim bardzo ładna, szczególnie w świetle słońca przedwiośnia – żółty brzuszek, niebieskie skrzydełka, czapeczka z białym otokiem… Waży raptem 11-12 gramów, ale przy karmniku całkiem nieźle radzi sobie z odpędzaniem większych bogatek. Ustępuje tu dopiero kowalikom.
Zresztą modraszki bywają przy karmnikach o wiele rzadziej od bogatek — wolą owady i ich jaja. Dopiero tęga zima, taka jak tegoroczna zmusza je do zastępowania zwykłego menu nasionami słonecznika i smalcem.
Ciekawe, że A. Kruszewicz ocenia zagęszczenie populacji modraszek na 2-5 par na 10 hektarów (wyjątkowo na żyznych łęgach — do 10 par na 10 ha), podczas gdy w naszym ogrodzie (sporo mniejszym od 1 ha!) zbierają się co najmniej 3 pary. Zimą widać je częściej, to jasne, ale wiosną od lat regularnie zasiedlają dwie budki lęgowe i wyprowadzają po 2-3 lęgi.

W karmniku i pod nim

poniedziałek, 8 lutego 2010, 04:17

Bogatka


Sikora bogatka z ziarnem w dziobku opuszcza karmnik – już się odbiła, podskoczyła, za chwilę rozwinie skrzydła. Już zaraz. Jeszcze trochę przeszkadzają ścianki karmnika. Ale już jest w powietrzu…

Kos


Pod karmnikiem też jest ruch. Kos wyszukuje ziarna słonecznika, które sikory rozrzucają na prawo i lewo. Czasem rozdziawi dziób i nakrzyczy na sikory, które usiłują z nim rywalizować. One się przecież zmieszczą w karmniku, a na dole to nie ich teren.

Sójka


Sójka również wie, że pod karmnikiem można się nieźle najeść. Czasem tylko trzeba przegonić kosa…

Czym karmić ptaki?

piątek, 8 stycznia 2010, 11:00

Dokarmiaj ptaki, bo nie przeżyją – – –
Zima w tym roku jest dla nich ciężka.

1. Ptaki śpiewające – pokarm najtańszy.

Sikory (bogatki, modre, czubatki i inne) dokarmiamy ziarnem — najlepsze są ziarna słonecznika. Warto też wywiesić im plaster słoniny (uwaga: niech nie wisi dłużej niż 2 tygodnie; zdrowy pokarm powinien być świeży). Z kolei dla kosów najlepsze są części jabłek — obierki, ogryzki. Wróble i gołębie można dokarmiać kaszą jęczmienną. Małym ptakom można dodawać płatki owsiane.

2. Ptaki śpiewające — pokarm lepszy, ale droższy

Smalec, konopie, kasza gryczana (ale nie prażona prosto ze sklepu, tylko surowa lub ugotowana), orzechy włoskie, rodzynki i winogrona.

3. Kaczki, łabędzie

Gotowane bez przypraw warzywa, kukurydza.

4. Nie karmić:

Nie zaleca się okruchów pieczywa. Nie wolno dawać ptakom orzeszków solonych czy przyprawianych czymkolwiek innym!!! Resztki jedzenia również nie są wskazane — ze względu na sól, przyprawy i inne składniki.

Przy długotrwałych śniegach i mrozie najważniejsza jest regularność posiłków. Jeśli dajesz ptakom jedzenie przez kilka dni, a potem zapomnisz, odechce ci się albo wyjedziesz na ferie, to ptaszki — przyzwyczajone już do tej ,,stołówki” mogą mieć duże kłopoty z przeżyciem mroźnej nocy.

Krótkie zimowe dni ptaki spędzają na zdobywaniu pokarmu. Jeżeli znajdą go za dnia zbyt mało, mogą nazbyt osłabnąć nocą. Dlatego o ptakach za oknem pamiętaj tak samo, jak o zwierzakach w domu, jak o psiakach czy kocie. One też chcą jeść. Pamiętaj o tym, szczególnie rano.

Nocne dźwięki z lasu

sobota, 10 października 2009, 05:38

Często wieczorem czy nocą słychać z lasu piskliwy dźwięk. Już wiemy, że to puszczyki tak brzmią. Polecam wszystkim polską stronę Głosy ptaków, z której można się nauczyć mnóstwo o śpiewie ptaków, a przede wszystkim szybko i sprawnie odszukać odpowiednie dźwięki. Projekt obejmuje też quizy i inne ciekawostki. Są tam ponadto aplikacje na smartfony, pomagające na bieżąco sprawdzać ptasie dźwięki 🙂

Spotkać ptaka – szczęście czy pech?

sobota, 19 września 2009, 19:57

będą młode!

  • Bocian przynosi szczęście.
  • Drozd w okolicy domu to pomyślna wróżba dla wszystkich jego mieszkańców.
  • Dzięcioł wróży nagrodę za cierpliwość i wytrwałość.
  • Gęsi gęgające uważane są za zapowiedź niebezpieczeństwa. Tradycja ta zaczęła się, gdy gęsi nocą ostrzegły Rzymian przed napadem barbarzyńców.
  • Gołąb, szczególnie biały, jest symbolem spokoju i pokoju.
  • Jaskółka to jeden z najbardziej pomyślnych ptaków. Stanowi symbol wiosny i odradzania się.
  • Jastrząb wróży niebezpieczeństwo, uważaj na ludzi złych i chciwych.
  • Kaczka kwacząca to pomyślny znak.
  • Kruk siedzący po prawej stronie uznawany jest za dobry znak, jeśli zaś znajduje się po lewej, może wróżyć pewne zagrożenie.
  • Kukułka bywa wróżbą przyszłej zamożności.
  • Orzeł jest zdecydowanie szczęśliwą wróżbą.
  • Sowy na całym świecie uważane są za złowróżbne.
  • Wrona zapowiada spory, waśnie, kłótnie.

Młode boćki

czwartek, 16 lipca 2009, 21:50

Młode boćki mają jeszcze czarne dzioby


Teraz czekają na posiłek, który wkrótce przyniosą im rodzice.


Po nocnej burzy pozostało na polach niezebrane siano – harcują tam żaby, a na nie polują bociany.

Sokół wędrowny – Falco peregrinus

piątek, 10 kwietnia 2009, 19:36


Na 45 piętrze Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie od 10 już lat mieszka rodzina sokołów wędrownych, od niedawna każdy może obserwować codzienne życie tych ptaków. Widok gniazda dostępny jest dla internautów pod adresem webcam.peregrinus.pl

Obecnie odbywa się wysiadywanie jaj. Pisklęta winny się wykluć pod koniec kwietnia. 

Obok znaczek Poczty Polskiej wprowadzony do obiegu 23 stycznia 1975 roku w serii Sokoły w nakładzie 935.000 sztuk. Jego projektantem był J. Desselberger.

Kwiecień – czas przylotów

czwartek, 2 kwietnia 2009, 00:18

Tej zimy nie dodaliśmy za wiele notatek, a tu już wiosna: dzisiaj w sadzie pojawiła się para drozdów, za płotem sroka pokłóciła się o gniazdo z sójkami, na brzozie gil wyśpiewywał swą miłosną pieśń… Sikorek wszędzie pełno: bogatki, modraszki, czubatki i sosnówki. Najrzadziej pojawiają się czarnogłówki. Przez sad przeleciał wczoraj czarny kos

Ogród od rana jest taki głośny, że spać nie daje. 

Wiosna!!!

Idzie zima

poniedziałek, 1 grudnia 2008, 23:11


Odleciały żurawie. Ostatnie klucze z głośnym klangorem przeleciały nad nami przed miesiącem – 1 listopada. Skończyła się już jesień. Coraz więcej gawronów przylatuje z północy. W ogrodzie zimno. Po pierwszych śniegach, które spadły około 20 listopada, zawiesiliśmy karmniki.





Tym razem pojawił się w nich nowy gość, a nawet widzieliśmy parę tych ptaszków. W 2001 roku raz tylko pojawiła się u nas sikora czubatka, potem ze 2 lata temu również raz się mignęła na sośnie…
Nie można jej pomylić z innymi sikorami. Po łacinie Parus cristatus oznacza własnie sikorę z czubem. Jest ruchliwa i dość długo szukaliśmy okazji do zdjęcia. Inaczej śpiewa od innych sikor, dodając nutkę trelu. Żywi się owadami i pajęczakami – bardzo dobrze. Zapraszamy!

Puszczyk

wtorek, 21 października 2008, 10:24

Strix aluco czyli puszczyk – opierzone nogi, duże ciemne oczy… Wlecieć do domu potrafił, ale wylecieć już nie – trzeba było mu pomóc…

Jak widać na fotografiach, jest to bardzo spokojna sowa. Tylko raz zatrzepotała swymi wielkimi skrzydłami (rozpiętość skrzydeł tego gatunku sięga 92-96 cm) – kiedy spokojnie podeszła do niej zaciekawiona psica. Flegmatyczność obu zwierząt wyraźnie do siebie pasuje…
Puszczyk w okolicy oznacza, że mniej myszy będzie szukało u nas schronienia: jak wszystkie nasze sowy, puszczyk żywi się głównie – w 80% – myszami.

« nowsze zapiskistarsze zapiski »